තුරුළේ සෙනෙහසින් හදා
කදුළු විල දිගේ
නොපෙනී ගියෙදෝ අම්මා
සත් පියුම් විලේ
විල මැද යළි පිපී දිලේ
දු‍ටු සද දරුවන් වෙත මවකගේ සෙනේ
මිහිකත වුව හඩා වැටේ
නිවන් මන් පෙතේ
ඔබ ගිය මන් ලකුණු පෙනේ
වඩින දා නිවන් පුතු සෙනේ වඩා
මා දෙස බලමි මට දැනේ
ඩබ්ලිව්.ඩී.අමරදේව
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
පිය සෙනෙහසට කවු ගී ලියැඋනා මදී...
තාත්තා උනත් මා බත සරු කරන
අම්මා නුඹයි මගෙ
දරු දැරියන් රකින......
අප්පච්චී අපෙ බුදුන් වඳිනවා ඇතුගල පෙනෙනා ඉමක ඉඳන්
අරුම දකින නෙත කඳුළු නැගෙයි මුදු වලාකුලේ හරි පරෙස්සමින්...
සුවද හාදු දුන් සතපාලා යහනාවේ මා හොවා
පින් සාර ඇයගේ තුරුලේ සැනසේ රජුන් පවා
ඒ දරුවකුගේ පණ වැනි උත්තම අම්මාගේ ආදරයයි
අන්දර යායේ වැව් තාවල්ලේ සක්මන් කරනා අප්පච්චී
දොලේ දියයි මට කෙතේ නිලයි ගහ වැලේ මලයි මට අප්පච්චී
අම්මා යන අකුරු තුනට හිදිමි සම වැදී
ඔබෙ ගුණ කීමට හෝඩියෙ අකුරු මට මදී
අම්ම හොඳයි කීවත් වැරදී
තාත්ත හොඳයි කීවත් වැරදී
එබැවින් නංගියෙ මල්ලියෙ පවසමි
දෙන්නම හොඳය කියා
-සිරි අයියා-
දුකේදී හැඩුමට
සැපේදී සිනාසෙන්නට ළග ඉදන්
තවත් අම්මා කෙනෙකු වේ නම්
ඔබයි ඒ අම්මා
සොදුරියෙ
ඔබයි ඒ අම්මා
Post a Comment